മൊഴി


എഴുത്തുമഷിപ്പാടുകൾ
ഒരുനാളിൽ ഭയമേകിയിരുന്നു
ഇന്നങ്ങനെയൊന്നുമില്ല
അതോർമ്മിച്ചനുഭവിച്ച
 നടുക്കവും മെല്ലെ
ഘനീഭവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു


മഴവീണുനനഞ്ഞുകുളിർന്ന
മണ്ണിൽ നിന്നുണരും
ഒരു പുൽനാമ്പിൻ
കവിതയ്ക്കഹമെന്ന
ഭാവമുണ്ടാവില്ല
അതുണരുന്നതു
മനുഷ്യരുടെ ചിന്തകൾ
തളിർക്കും ശിരോരേഖയിൽ


നിറഞ്ഞസമുദ്രത്തിലേയ്ക്ക്
വീഴും മഴ
ഒരു കവിത


ആകാശത്തിനെഴുത്തുപുരയിൽ
തിരക്കിലായിരുന്നു
ഭൂമിയുടെ ചിന്തകൾ
അതിനാലാവും
അരികിൽ
നടന്നതൊന്നുമന്നറിയാതിരുന്നതും
വിസ്ഫോടനങ്ങളുടെയർഥം
തേടിയൊരുപാടുനാൾ
തീരഭൂവിലൂടെ നടക്കേണ്ടിവന്നതും


ഇരുകൈയിലുമെന്തുനിറയുന്നു
എന്നോർത്തുഭൂമിയാകുലപ്പെടുന്നതേയില്ല
പ്രകൃതിയെത്ര മനോഹരമായ്
മഴയിൽ ശ്രുതിചേർത്ത്
ഭൂമിയിൽ ചന്ദനമരങ്ങൾ നടുന്നു..