മൊഴി

ആകാശമെഴുതി
ഭൂമിയ്ക്കായ്
ഒരനശ്വരകാവ്യം


അന്തരാത്മാവിൽ
മൺദീപങ്ങൾ പോൽ
പ്രകാശം തൂവുന്നു
ആകാശനക്ഷത്രങ്ങൾ


ചുറ്റുവലയങ്ങളിലെ
ചിന്താമണ്ഡലത്തിനകലേയ്ക്ക്
നീങ്ങിയിരിക്കുന്നു
ഉൾക്കടലിൻ സ്വരങ്ങൾ


മറന്നിട്ട ചിന്തകൾ പോലെ
ഓരം ചേർന്നുപോയ 
അപരിചിതലോകത്തിൻ
ഒരായിരം സങ്കല്പങ്ങൾക്കരികിൽ
വാത്മീകത്തിനുള്ളിലെ
കാവ്യം വേറിട്ടുനിന്നു


വിരൽതുമ്പിലുരുമ്മിയ
അറിവിന്നക്ഷരങ്ങൾ
ഭദ്രമായ് സൂക്ഷിച്ചു
പതിനാലുലോകവുമുള്ളിലൊതുങ്ങും
വിരാട് ചൈതന്യം


വെളുത്ത കവടിശംഖിൽ
നിന്നൊഴുകിയ
പരിഹാരവിധിച്ചാർത്തുമായ്
സോപാനവും പ്രദക്ഷിണവഴിയും
കടന്നുനീങ്ങിയ യുഗം
അരയാൽത്തറയിലുപേക്ഷിച്ചുപോയി
ദയ, കാരുണ്യം, ദൈവികത


കിഴക്കേചക്രവാളം
ഇലക്കീറ്റിലേകി 
മനോഹരമാമൊരു കാവ്യസർഗം
ചന്ദനവും, തുളസിപ്പൂവും..