മൊഴി


സ്വർണ്ണം കെട്ടിയ
രുദ്രാക്ഷങ്ങളുടഞ്ഞുതീരുംവരെയും
രുദ്രതാണ്ഡവത്തിൻ മുഴക്കം 
ആകാശത്തിലും കേൾക്കാനായി


വിളംബകാലമൊരു
പദം മറന്ന പല്ലവിയിൽ
കുറെയേറെ സ്വരങ്ങൾ
നിരതെറ്റിവീണു


വിരലിൽ നിന്നൂർന്നുവീണ
മൺ തരികളിലൂടെ
രാഗമാലികയിലെ
ആനന്ദഭൈരവിയുമൊഴുകിമാഞ്ഞു


തിരക്കേറിയ പാതകളിലൂടെ
നീങ്ങിയ സംവൽസരങ്ങളിലെ
നവ്യഭാവങ്ങൾക്കരികിൽ
നൂൽതുമ്പിലെമുത്തുകൾപോലെ
അക്ഷരങ്ങളൊഴുകി


എഴുതിതീർക്കുമൊന്നൊരിക്കലെങ്ങോ
മനസ്സിൽ കണ്ട സമുദ്രത്തിനരികിൽ
എഴുതിതീരാത്ത തീരം


ആകാശത്തിന്റെയൊരരികിൽ
കടലോളം വളരും
ചക്രവാളത്തിൻ
അനന്തദൂരം..