ഓർമ്മപ്പാടുകൾ

വിരലുകളിലാദ്യം
ചന്ദനത്തിന്റെയും തുളസിയുടെയും 
ഗന്ധമായിരുന്നു
പുകക്കുഴലുകളിലെ കരിനൂലുകളെക്കാൾ
മനസ്സിനു പ്രിയം ഒരുവരിക്കവിതയായിരുന്നു
ചന്ദനത്തിരിപുകയുന്ന സായാഹ്നങ്ങൾക്കരിയിൽ
ഒരു പുഴയോരത്തിരുന്ന് കൊടിതൂവലുകൾ
നെരിപ്പോടുകളിൽ പുകയ്ക്കണമൊന്നും
ബാല്യം ഓർമ്മിച്ചിട്ടു പോലുമുണ്ടാവില്ല
അശോകപ്പൂവുകൾ പോലെ സന്ധ്യവിരിയുമ്പോൾ
സഹസ്രനാമങ്ങൾ ഹൃദയത്തിലുണർന്നിരുന്നു
പിന്നെയേതോ മുൻജന്മദൈന്യം
ഹോമപ്പാത്രങ്ങളെയങ്ങനെ
പുകച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു
അത്മാവിന്റെ ഗീതങ്ങളിൽ
പുകയാണിന്ന്
കറുത്ത പുക..
മഴക്കാലമേ ആ പുകപടലങ്ങളെ
മായ്ച്ചാലും
ശംഖുകളിലുറങ്ങും ബാല്യമേ
ചന്ദനസുഗന്ധവുമായ് വീണ്ടും വരിക..