മൊഴി
ഭൂകാവ്യങ്ങളുടെ
നിശബ്ദത തേടിയോർ
വാതിൽപ്പാളികളിൽ
ആരവമുയർത്തിയതിനാലാവും
ഭൂഹൃദ്സ്പന്ദങ്ങൾ
മൗനത്തെയൊരു
കല്ലിലുടച്ച തും
അതിൻ തരികൾ
കടലിൻ
സ്വരങ്ങളായ് മാറ്റിയതും
ആയിരം പനിനീർപ്പൂവുകളെക്കാൾ
മനോഹരം ആത്മാർഥമായൊരു
വാക്ക്..
ഗോപുരങ്ങൾ
പണിതുയർത്തിയ
ആരൂഢശിലയിൽ നിന്നും
ആത്മാർഥത
അകന്നുനീങ്ങിയതന്തേ?
കൈതട്ടിവീണ
കനൽപ്പാത്രത്തിലൂടെയൊഴുകിയ
തീയിൽ കത്തിയ
രാജവീഥികളിൽ
ശ്രേഷ്ടശിലാരൂപങ്ങൾ
മിഴിപൂട്ടി നിൽക്കുന്നുവോ
നക്ഷത്രങ്ങളുറങ്ങിയ
മിഴിയിൽ ശേഷിച്ചു
യാഥാർഥ്യത്തിൻ
ഇത്തിരി നടുക്കം,
ഇത്തിരി പ്രകാശം..
No comments:
Post a Comment