സ്വരങ്ങൾ...
ഓർമ്മയുടെ താളിയോലയിൽ
ഉറങ്ങുന്നു ആദ്യക്ഷരങ്ങൾ
സ്വരങ്ങൾ...
സ്മൃതിചിന്തുകൾ ചില്ലുകൂടിലുടക്കും നേരം
മുദ്രാങ്കിതമാം മൗനവുമോർത്തിരിക്കില്ല
അതിർവാതിലുകളുടച്ച അഹം ബോധത്തിൻ
അനുബന്ധം..
ഉടഞ്ഞ വാതിലിലൂടെയൊളിപാർക്കാൻ
അനേകം മിഴികളെയേകി
സുഖവാസത്തിനു പോകും കുലം...
അതുമൊരനുബന്ധം..
നീർച്ചാലുറയും പോലെ
തണുത്തുറയും നിശ്ചലത..
അരികിൽ തണുക്കും രാജവിപ്ലവം..
പിന്നെയോ ഉടഞ്ഞ ചില്ലിലൂടെ
ശിരസ്സുയർത്തി നടന്നുനീങ്ങും
കാലം..
ചില്ലുജാലകങ്ങളിലെ കൽച്ചീൾ വീണ
വിടവിലൂടെ നവംബർ ഒരു കാവ്യമെഴുതി
നീട്ടുന്നു...
സ്വരങ്ങളും, മുദ്രകളുമായ്
ഈറൻപ്രഭാതത്തിൻ കവിത...
മനോഹരമാം സങ്കല്പം..