തീർഥം

എത്രയോമുകളിലായാണാകാശം
താഴ്വാരങ്ങളിലെ മങ്ങിയ
ചായം പുതച്ച്
പ്രാർഥനാഗീതങ്ങളുടെ
നൈർമ്മല്യവും തീറെഴുതും
യുഗപരിണാമമേ
ഉൽബോധനങ്ങളുടെ
തീർഥമെത്രയോ
നുകർന്നിരിക്കുനു
ഈ പുണ്യഭൂമി
തണുത്ത ശീതകാലങ്ങളുടെ
തകരപ്പാത്രങ്ങളിൽവീണ
തുരുമ്പുതുണ്ടുകളിൽ
അനേകശതവർഷങ്ങളുടെ
അന്തസത്തയെ
വിൽക്കും കമ്പോളമേ
നിനവിന്റെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
തിളക്കത്തിനരികിൽ
പരവതാനിയേറുന്ന
ആധികാരികമുഖങ്ങൾ
കണ്ടുനിൽക്കുന്നുമുണ്ട്
ചക്രവാളം
അല്പത്വത്തിന്റെ
പ്രദർശനപ്പുരയിലെ
വൈഭവമേ
ഒരിക്കലുമൊരിക്കലും
ആകാശമതിനുമുന്നിൽ
ശിരസ്സു നമിക്കുന്നുമില്ലല്ലോ
അമാനുഷികമായതെന്തോ
കൈതൊട്ടുവിളിക്കുന്നു
തീർഥം പോലെയൊഴുകുന്നുവോ
ഹൃദയത്തിൽ മഴ...