സന്ധ്യയുടെ പ്രകാശദീപം

നീർക്കുടങ്ങളേ
മഴതുള്ളികളേറി
വന്നാലും
എന്റെയീ വിരലുകളിൽ
പ്രപഞ്ചമൊരു
ചൈതന്യധാരയായൊഴുകട്ടെ
ചുറ്റിലുമതൃപ്തം
അപര്യാപ്തിയെ
പര്യാപ്തമാക്കാനുഴറും
കാഴ്ച്ചക്കെട്ടുകൾ
എന്റെയീ തുടിയിൽ
നിശ്ചലമാകാതെയൊഴുകും
താരകങ്ങളെ
വിൺചെപ്പുതുറന്നാലും
എന്റെയീ മിഴിയിൽ തെളിച്ചാലും
സ്വാഭാവികപ്രകാശം
മറ്റേതോ പരിണാമത്തിൽ
യുഗചലനത്തിൽ
ഭ്രമണതാലമുലയാത്ത ഭൂമി നീയെന്റെയരികിലിരുന്നാലും
നീർക്കുടങ്ങളേ
പെയ്താലുമൊഴുകിയാലും
മനസ്സേ! അശാന്തിയുടെ ആന്തലുകൾ
തിരിയണയ്ക്കാനൊരുങ്ങിയേക്കാം
അണയാതിരിക്കാൻ
ഈ പ്രകാശചിന്തുകളെ
അറയിലെ വിളക്കിലേക്കാവാഹിക്കാം
പെയ്യും മഴയിലും നിറയട്ടെ
സന്ധ്യയുടെ പ്രകാശദീപം....