മൊഴി
ഇരുണ്ട
രാത്രിയിന്ന്
ഭൂമിയിലേയ്ക്കിട്ടു
അല്പം കറുപ്പ്
അതിനരികിൽ
ഭൂമിയെഴുതി
കറുത്ത രാത്രീ
എത്ര ചായം തേച്ചാലും
നിന്റെ മനസ്സിൻ
കറുപ്പങ്ങനെതന്നെയിരിക്കും
പ്രഭാതത്തിൽ
കാണാനായി
കലാപത്തിൻ
ചുമന്ന കൊടികൾ
അപായചിഹ്നം
ഭൂമിയുടെ മുഖമുദ്ര
സൂക്ഷിക്കുമറയുടെ
അടച്ചിട്ട വാതിൽ
തള്ളിതുറന്നാരോ
പ്രതിഷ്ടിച്ചു
അറിവില്ലായ്മ
ഹരിതാഭമാം
പ്രകൃതീ
എന്റെ വിരലുകളിലെന്തേ
നീയൊഴുക്കുന്നു
ചന്ദനസുഗന്ധം
മിഴിനീരുണങ്ങിയ
പാടം കൊയ്തുകിട്ടി
കൈനിറയെ
അക്ഷരങ്ങൾ
അതിൽ നിന്നുണർന്നു
മനോഹരമാം
ഒരു ഭൂകാവ്യം..
No comments:
Post a Comment