മൊഴി

രാജ്യമുടഞ്ഞുതകരും വഴിയിൽ
മുത്തുപോൽ
അക്ഷരങ്ങളൊഴുകി
പിന്നീടവയൊന്നായ്
വിരൽതുമ്പിലുരുമ്മിയൊരു
കവിതയിലുറങ്ങി


അലങ്കരിച്ച രഥങ്ങളിൽ
മൂടിവച്ച മിഥ്യ മുഖപടം
നീക്കിയൊരുത്തരായണവഴിയിൽ
പതാകകൾ താഴ്ത്തിയ
ധ്വജസ്തംഭങ്ങൾ നിന്നു


നീർച്ചോലകൾ വറ്റിയ
വേനൽപ്പരപ്പിൽ
വിവേകം നഷ്ടമായ
ഒരു യുഗം നീട്ടിയ
ചിത്രകമാനത്തിൽ
നിറഞ്ഞു
കരിമഷിക്കോലങ്ങൾ


അയഥാർഥ്യങ്ങളരിച്ചെടുത്ത
കൂടയിൽ തേൻപോലെ
മധുരിച്ചു മനോഹരമാമൊരു
കാവ്യസ്വരം


പഴയകണക്കെഴുതിതീർത്ത്
അരയാൽത്തറയിൽ
നിഴൽപ്പൊട്ടുകൾ തൂവിയ
ദിനങ്ങൾക്കരികിലൂടെ
ഭൂമി മെല്ലെ നീങ്ങി


സ്വപ്നങ്ങളുടഞ്ഞ
നക്ഷത്രവിളക്കിൽ തിളങ്ങി 
ആകാശം കെടാതെ
സൂക്ഷിച്ച പ്രകാശം...