ആകാശത്തിന്റെയൊരിതളിൽ


പ്രഭാതങ്ങൾ പ്രശാന്തിയിൽ
നിന്നുണർന്ന നാളുകൾ
ഒരു വിദൂരസ്വപനമെന്നപോൽ
മാഞ്ഞിരിക്കുന്നു
ജപമാലയിലെ ഉടഞ്ഞമുത്തുകൾ
ശാന്തിമന്ത്രങ്ങളിലക്ഷരപ്പിശകേറ്റുന്നു


ശൈത്യകാലത്തിനിലപൊഴിയും
വൃക്ഷശാഖകളിലൂടെ
മായുന്നു ഒരു ഋതു


തൊടുത്തു തീർന്ന
ആവനാഴിയിലെ ശൂന്യതയിൽ
അവശേഷിക്കുന്നു
കുറെ മഷിതുള്ളികൾ


ആകാശത്തിന്റെയൊരിതളിൽ
മുറിഞ്ഞുണങ്ങിയ ഒരു മുദ്ര
ഒരോർമ്മതെറ്റ്


തിരികല്ലിൽ തിരിയും പ്രാചീനമാം
പുരാണങ്ങളിൽ നിന്നും
ചരിത്രതുണ്ടുകളിൽ നിന്നും
അടർന്നുവീണ
ലോകത്തിന്റെയൊരു താളിൽ
വർത്തമാനകാലത്തിൻ 
സമാന്തരരേഖ..


ആദികാവ്യത്തിനിഴയിൽ
ഘനീഭവിച്ച മേഘദൈന്യം
താഴിട്ടുപൂട്ടിയൊരറകളിൽ
ചെമ്പക്പ്പൂക്കളുടെ സുഗന്ധം
ഇമയനങ്ങും നേരമോടിപ്പോയൊരു
ഋതുവിനരികിൽ
പ്രപഞ്ചമൊരു സങ്കീർത്തനമന്ത്രത്തിൻ
ആദ്യക്ഷരം...